Zginanie ukośne

Wprowadzenie do zginania ukośnego

Zginanie ukośne to rodzaj zginania, w którym kierunek wektora momentu gnącego nie pokrywa się z żadną z głównych osi bezwładności przekroju. Oznacza to, że płaszczyzna działania obciążenia nie jest równoległa do żadnej z tych osi. Rzutując wektor momentu gnącego na główne centralne osie układu, otrzymujemy składowe momentu (M) w osiach (y) i (z).

Rys. 1. Zginanie ukośne - rzutowanie momentu na osie główne centralne

Oś obojętna w zginaniu ukośnym

W ogólności oś obojętna nie pokrywa się z linią działania wektora momentu gnącego, choć przechodzi przez środek ciężkości przekroju. Oś obojętna zginania to miejsce geometryczne punktów, dla których naprężenia są równe zero.

Naprężenia normalne w zginaniu ukośnym

Równanie naprężenia normalnego uwzględniające działanie momentu zginającego w kierunku dwóch osi głównych centralnych:

$$\sigma(x) = \frac{-M_y}{I_y} \cdot z - \frac{M_z}{I_z} \cdot y$$

gdzie:

• \( \sigma \) to naprężenie normalne,
• \( M_y, M_z \) to momenty zginające,
• \( y, z \) to odległości od środka ciężkości po osiach głównych centralnych do punktu przekroju w którym chcemy obliczyć naprężenia,
• \( I_y, I_z \) to główne centralne momenty bezwładności przekroju poprzecznego.

Rys. 2. Przykładowy wykres naprężeń normalnych - zginanie ukośne

Do dyspozycji masz kursy wideo oraz szeroką bazę zadań z rozwiązaniami dla każdego rodzaju zginania osobno.